anılar yavaş yavaş kımıldamaya başlarken yüreğimde..
hatıralarını hep tetikledi, gecelerde...
sarıp sarmalarken benliğimdeki seni,
yarım kalan hayaller ilişti gözlerimin ufkuna...
ve ben hep yarınlarıma seni katma düşüncesiyle...
karanlık gecelere bakarken penceremden,
yansımamın yanında bile sen gülümsüyordun adeta...
şöyle bir camı açıyorum...
ılık bir sen esiyor yüzüme,
içime çekiyorum... ta içime...
sen doluyor bedenimin her hücra köşesi...
tertemiz, mis gibi...
alışkın değilim bu duyguya...
hemen paketimden bir sigara çıkartıp yakıyorum,
beni yaktığın gibi...
tıkanırcasına bir duman alıyorum ciğerlerime...
iliklerime kadar işledi hissediyorum....
zararlı olduğunu biliyorum....
ama sensizliğin yararlı olduğuna inanmıyorum...
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta