Huşu Şiiri - Figen Güler

Sesimin sustuğu yerde başlar kelâm,
Toz olur zaman, benden gelsin selam.
Görünmez bir kapı açılır sükûtta,
Adımı unuturum, kim olduğumu da.

Toprağa karışır kalbim secdede,
Zemin bile utanır bu kabulde.
Huşu, kalbimin tam da orta yerinde;
Âmin gibi dururum sonsuzluğun önünde,

Huşu, duruş değil yalnızca bir geçiştir,
Var olmaktan vazgeçip yokluğa eriyiştir.
İçindeki şeytan tamamen sustuğunda,
Kibrin devrilip çöktüğü yerdir aslında.

Bir cümleye gerek yoktur o halde,
Sade bir nefes gibi kalırsın yerde.
Bütün yüklerini bırakırsın Yardan’a;
Kuş gibi hafiflemiş olursun aslında.