kurtulamadım,
yazmanın fıtratından
bahar kucaklamaları
gülüşleri taptaze kılarken
meskenimi yalnızlık bilmeliydim
ruhum sükût edemezdi bir deli ihanet karşısında
benim de kalbim değirmendir dünyada.
öğütür durur adı sevgi olan ne varsa...
aşk mı, sevda mı?
nedir balya balya sunulan bana,
bilmem!
isyan edişimin ardında
kalbimin dağlarında iklim bahar
tek kusur,
ona son diyorlar
oysa bir ilk yaşar gibi olmaktan
ötesi olur mu dünyada
ah her şeyim
ben,
kalbimden vuruldum iddiasıyla
örtünüyorum insanlığa
soygun bir fırtına girip çıkıyor evime
bu misafirliği kaldırdığım söylenmez
acı nimetlerle dolu soframa
kalbimin dağlarına tırmanan sevda
beni sıyrık bir akılla ayır dünyadan
ey hisler diyarının süsü
ölüp ölüp bırakma beni yalnız
kaç defadır tıkanır idrakım
satırbaşı aradığım acım mı yoksa
kalbimin dağlarında ağlar dururum
çiçekler açsın diye bahar,
ben hep orada dururum
sonra yerliler adına yağmur derler
rahmette olur ara sıra
gök yüzümdendir tüm bu olanlar
ruhum bileylidir düşmanıma
sevda diye bildiğim cellada direndim
ölümlü susmalardan dirilirken yüreğim
söz kuşanır dört yanımı
herkes anlayacaktır ağrısını kalbimin
ben kaybetmedim zamanın namlusunda,
aklımın ders çalışmakta olmadığı belliydi
okumayı sevdiğimse aşikâr
öğrenmek kadar öğretmek istediğimin bilincinde
hiç bu kadar sarih olmamış cümlelere
bir yenisini eklemenin getirdiği
yürek cümbüşü saatlerde
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!