Nesnesiz ülkelerin aşığı,geceye konan sarayların soytarısı
Aydınlığa tövbe etmiş kalpleriyle,yoluna ayak direten düş treni
Gemilere kaçak el sallayan umut kıranlar
Ağa takılı kalmış yıldız,ışığı tanrıda emanet
Sana küsmüş bin dilek
Yolumu gözleyen ardım sıra beyaza düşman en pahalı tablom
Hüznümün tonlaması yok kaybettiklerimden anlayabilrsin acısını
İçinde sevgi olmayan çizgiler çektim yüzüme işareti gibi yokluğunun
Her çaresiziliğinde dualarımın bozdurdum tövbemi bir küfre
Açıp şarabı kırmızısını karşıladım bardağımda
Gözlerimi gizledim yaşlarımdan
Bunların bir gün hesabını bir bir isteyecem tanrıdan
Tutmak ellerinden ayırmadan gözlerimi gözlerinden
Hissetmek sıcaklığını,sarmak sevginle dolu ülkem olmuş yüreğini
Sonrada bırakmak kendini bir iç deniz gibi ellerine
Geri gelmemek üzere
Bazen keşkelerimle değişiyorum yalnızlığı
Bazen umutlarımı koyuyorum kapı önüne
Bazende kendimden vazgeçiyorum senin için
Ama ne yapsam bir keşke kesiyor yine yolumu
Hep bir yaş kaçıyor gözlerimden kurutmak için yokluğunu
Sonrasında senin yerinde yalnızlık atıyor kalbimde keşkelerime rağmen
Kelebeğin gözlerinden bakıyorum içime
Parçaladığım yıldızları dolduruyorum heybeme
Kusuyorum ne varsa zehirleyen aklımı,ağlayan dilencinin yüzünde ölüyorum
Uzaklardan bir rüzgara emanet ruhum,her kıtada bir hayal unutuyorum mülteci
Yaslayıp başımı yüreğimin camına bitmesini bekliyorum tekil cümlelerimin
Her köşe başında tenime dönüyor selamım
Birlikte terkedeceğiz bu şehri külleriyle
Ateşimizi bırakıp gideceğiz,ne varsa yutkunamadığımız onlarıda koyup bavula öyle kaçacağız buralardan
Dönüpte bakmayacağız yıkılışına anılarımızın,
Bir balonu nefesiyle satın alıp yokulup gideceğiz
Bulutlarından geçip basacağız gökkuşağının üzerine
Oradan doğacağız sonra güneşe
Beni sevdiğini nasıl söylersen söyle
İçimdeki çocuk tüm dillerde sana Seni Seviyorum'la büyüyor
Gözlerine raslamaktan çekinir oldu yüreğim,yıldırımların dallarına kondurdum salıncağımı
Bıraktım ulaşılmazlığı uçurtmama,unutturuyorum kendimi de hayata
Tüm sermayem sol yanımda,ağlayan çocuk sesleri örtüyor üzerimi, yalnızken
Serçelerden birinin kanatlarının altına bıraktım bakışımı,damar damar çekiliyorum kendime
Aldım artık sesimi kalemimden,
Şimdi yine kulağım kapıda,çalmayı bekliyorum kalbini
Şahsına küsmüş ellerim yere bakıyor artık, avuçlarım kapalı
Gül tenin artık ülkesi değil ateşimin
Dokunmak haram saçlarına
kırılmış sevdam parça parça bir çiçeğin solgun yaprağı gibi
Artık kaçak kelimeler
Kalemim uçurumu oldu hayallerinin
Yıldırımlar düşürüyorum eteğime
Bitecek elbet tanrının konuşması,göğe bakmak ulaşılmaz yapmıyor bedenimi
Unutmak yapabildiğim en büyük kahramanlık,
Yüzümün vitrinindeki manken ölmüş,yağmurlar gözlerime kaçmış
Duyduğum çatırdı kalbimden kaçanların ayak sesleri
Yarım kalmış ekmeğimin arasına sürülü ihanet
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!