Sana söyleyebilsem içimdeki şarkının sözlerini,
Okşayabilsem saçlarını rüzgarlardan önce,
Dolasam çekingenliğimi beline,
Dokunsam beyazdan tenine bir kere,
Gitmeden önce...
kısa mesafelerde koşmak
nefesin bitince durmak
yolun sonu bu
anneme verdiğim sözden uzak
kayip bir eşya gibiyim
sahibinden habersiz,
belkide sahipsiz,
yoktu kimsecikler
gölgemden başka,
o bana ben ona
Bir yıldız kayar,
Bin dilek tutulur,
Binlerce insan,
Bir tomurcuk olur;
Binbir renk olup savrulur...
Hüznü duraksattı beni,
Vukuatımın en mahrem yerinde,
Uyandım.
Dokundum surengi gözlerinin ıslaklığına,
Ve bir güneş verdim, bu çıplak odanın zifir karanlığında o na,
Gülümsedi...
boş zamanlarımda ağlamayı tercih ediyorum,
gözyaşlarımı sayıyorum pencere kenarında,
sayıları karıştırıyorum bazen
ve yeniden ağlıyorum,
zamanda geçiyor işte,
önemini yitirsede...
Annem çekerse ela gözlerini üzerimden,
Karanlık basar olmasını istemediğim yarınları,
Kocaman bir gözyaşı düşer içime,
Ve düşünürüm içimdeki kocaman şey ile,
Ben gitsem,
Gidebilsem diye,
sonu olmayan yolun yolcusuyum,
neredeyim diyemediğim karanlık bir yerdeyim,
sesim geride kaldı elimden,
karanlık bir yerdeyim neredeyim diyemediğim......
sevigiyi bölmüşler ikiye
tam ortadan,
bir tarafını almışlar izinsiz,
kalmışım yine yarım,
istemedim aslında ağlamak,
dokunmadım bir yalana
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!