Hüseyin Gezer Şiirleri - Şair Hüseyin Gezer

ÇEVRE: Çevre Nedir? Çevre insanın kendisidir, bireydir; birey çevrenin içinde yaşar... Birey çevrenin kendisidir, parçasıdır. Çevre denince bireye yöneleceğiz, toplumda ve çevrede denge unsuru çok önemlidir, bu da dengeli bireylerle sağlanır. Aksi halde çevrenin varlığı anlamsızlaşır. Ne yapmalı? Bireyin dengeli yetişmesini sağlamalı, yetişkin bireyleri ihmal etmeden çocuklara yönelmeliyiz.
Çocuk en değerli çevrenin kendisi olduğunun farkına varmalıdır, çünkü çevre ve beden iç içedir. İşte, çevre burada bireyin kendisidir; kendini tanıyan, değerini bilen, dengeli birey çevreyi öz canıyla eşdeğerde tutar, önemser, sorumluluk taşır.

Çevreyi yaşanır duruma nasıl getirebiliriz? Varolan çevre sorunlarını nasıl en aza indirebiliriz? Çevremizden daha çok yararlanmak için neler yapmalıyız? Yere sorumsuzca atılan atıklardan nasıl kurtulabiliriz? Bu kurtulma çabası içinde birey olarak biz ne gibi çaba gösterebiliriz? Bu atıkları nasıl yararlı hale getirebiliriz? ..
Teorik olarak mı, pratik olarak mı çevreyi ele almalı? İkisini birbirinden soyutlamadan ele almalı, bizden önceki kuşağın bize bıraktığı çevreye sahip çıkarak daha da geliştirmeliyiz. Çevre koruması eğitimden geçer, pratiğide yaşanarak.Kozmetiksiz, doğal yaşamak, en yüce ve gerçek yaşamaktır. Yapay güzellik kendisi gibi peşine takılanlarıda kısa ömürlü yapar.
Çevre koruma ve geliştirme ile ilgili araç, gereç ve kaynakları tanıyarak toplumsal yarara sunma çalışmaları sürdürülmelidir.Emekleyen bir bebek olan çevre bakım ister, itina ister... Sözün özü: Çevreyi koruma barışı korumadır! ..//Hüseyin Gezer/ Şavşat

Uzaklarda kaldı çocukluğum
Uzaklarda kaldı sılam
Güzellikleriyle çocukluğumu besleyen
Yüreğime dert olmuş sılam
Benimle beraber yürüyor// Hüseyin Gezer

VARLIĞIN YAŞAMIM
Canım küçüğüm uykularımın meleği
Kışlarımın baharı kır çiçeğim kelebeğim
Yıldızım ruhumun süsü

Seninle ağlıyorum

Annem Babam Ağabeyim Kardeşim
(KIZIM ŞAFAK ÜNİVERSİTEDE OKURKEN OKULUNDAN GÖNDERDİĞİ MEKTUP)
(Saat:09.30 civarları/ 3 NİSAN-PAZARTESİ)
MERHABA!
ANNECİĞİM,
Baharların en güzeli,benim güneşim,annelerin en tatlısı! ..Nasılsın? İyi misin? Demiyeceğim! Tam burayı yazarken bir türkü çalıyordu: Ne kötü günlerde doğurdun beni zavallı anam!

ALLAH'IM!
ALLAH'I SEVDİĞİM İÇİN İNANIYORUM!
ALLAH BENİ SEVDİĞİ İÇİN YARATTI!
Soru sorma hakkım yok mu?
Ben dinimi Fetullahtan mı öğrendim?
Ben dinimi Tayyipten mi öğrendim?

Taşların üzerinden
Samanın altından
Geçer tatlı şarkılarıyla uysal sular

Gün gelir halk su olur
Coşar sel olur

Besliyor kötülükleri umutlarımızı çalan
Sevgisizlik üreten sevgisiz beyinler
Buz bağlıyor yüreğimizi sevgimizi geleceğimizi

Yaşamlar gelecek şiir güzelliğinde
Güzellikler üretecek yürekler tüm insanlar için

GEL YOL YAPTIM YÜREĞİMİ
Gel güzeller güzeli
Gülüşlerin tohuma dursun
Şiir yüklü aşk dolu yanan yüreğimde
Yaşamıma çiçek aç dize dize

Canım Öğretmenim!
Bu mektubu yazarken hep seni düşündüm, seni anımsadım!..
Sevgi köprüsü öğretmeim, nefreti yaşamlardan silen öğretmenim!
Eğitimin yollarına sevgi, gül ve güven döşedin. Güven aşılayan bakışların ve sözlerin seni bana beni sana taşıyan rehberim oldu.
Sevgi Köprüsü olmuştun öğrencilerine, beynimden sevgiye sevgiden beynime köprü kurdun öğretmenim!
Kınamayan, tecrit etmeyen, tehdit etmeyen, suçlamayan, zıtlaşmayan, hırçınlaşmayan, küsmeyen-küstürmeyen bir kişilik kazandırdın bana…

BORÇKA ALACA KÖYÜ// HÜSEYİN GEZER

(1991 YILI VE DAHA ÖNCEKİ YILLLARA AİT BİLGİLERDİR)

ALACA KÖYÜNÜN MAHALLELERİ: