Hüseyin Çubuk Şiirleri - Şair Hüseyin Çubuk

Bağımlılık nedeni, kişilik bozukluğu olan bir uyuşturucu bağımlısı,
eğer, ısrarla tedaviyi retdediyor ve sık,sık uyuşturucuya yönelme gereksinimi duyuyorsa;
Mutlaka o insanın, kendilerine kötülük etmesine (Vicdansız-Ahlaksız kişiliğini dayatmasına) katlanan yakınları vardır!

Çünkü; Bu tür kişiler, uyuşturucuya yönelerek kendi yakınlarına ettikleri kötülüğü, başka insanlara yapamazlar!

Bakıp, görmeyenlere
Bakıp, hâline şükredenlere
Bakıp, o da senin imtihanındır, diyenlere
Ve hatta!
Bakıp da, bıyık altından pis,pis gülüp sevinen, yüreksizlere
Şairin söylediği gibi;

Milyarlarcası, bir tek namus sözcüğünün ardına gizlene bilecek kadar yavşaktır; namussuzlar!

Hüseyin Çubuk

Çocukken hep bir an önce büyümek isterdim..
Sonra gün geldi büyüdüm..
Ve ne yazık ki, ben büyüdüğüme hiç sevinemedim..

Çünkü; Büyüdüğümde, insanın en namussuzunu, namus cinayetlerinin ardında,

Benim için değil;
Eğer üzüntünüz, geçmişte öldürdüğünüz kendi insanlığınız için ise;
Sizinle dost olabiliriz..
Değilse; sadece akrabayız..
Ya da, eski bir tanıdık.. hepsi o kadar..

Bakmayın şiir diye karaladıklarıma;
Benim asıl şiirlerim yüreğimdedir,
ve onlar konuşamazlar..
Tıpkı, yüreğimdeki sessiz acılarım,
sessiz çığlıklarım
ve sessiz isyanlarım gibi..

Ruh, insanın psikolojik halidir; O, insan yaşamıyla vardır..

Ruh, bir çiçeğin saldığı koku - sobada yanan bir odundan yayılan ısı - elektrik enerjisinin, bir florasanda dönüşen ışığıdır...

Yani; İnsanı insan yapan, ne ödül umudu, ne de ceza korkusudur!
İnsanı insan yapan; Vicdanıdır..

Şeriatı savunmanın - Yani; Dinciden daha dinci olmanın başka bir biçimi de; Dinin ve dincinin gerçek yüzünü, bunlar" Siyasal islam"dır söylemiyle karartma ahmaklığıdır!

Yani; Bu ülkede, asıl ve en etkili şeriat propagandası yapanlar; Her fırsatta, din ile demokrasiyi bir bütünün iki parçasıymış gibi lanse eden, sözde aydınlardır!
Oysa;
Hiçbir din, demokrasiye tahammül etmez..

Bir emek hırsızı olan, A.. ile E....,
Yaşamları boyunca, vicdanen hiç rahatsızlık duymadılar;
Çünkü, Onlar; Hırsız, cebi dolu ve ekonomik olarak güçlü olunca, her yalanına inanılan bir toplumda yaşadılar..
Oysa;
Sömürünün ve zulmün olduğu yerde tarafsız olmak, çalandan - güçlüden ve zulümden yana olmaktır!

Paranın yörüngesi olan kişiler, kendi yörüngelerini bilir ve onlara, ye kürküm ye demez.. Çunkü; O da onlara karşı samimi ve dürüst değildir!