Hüseyin Ateşkaan Şiirleri - Şair Hüseyin ...

Benim kalbimle ben severim
Kendimle ben sevinirim
Bende olan kalır silemem
Sende ben var mı bilemem
Bende yoruldum sende varsa benden nhemen geleyim

Sizlerden sonra neler olur diye düsünmüstünüz
Oba nam bulsun topragi bol olsun istemistiniz
Hep Türk diye bir asyayi süzmüstünüz
Siz topragi doyursun diye kana bezdirmistiniz

Aynadaki bedenim benim bakan gözlerim kendim
Kah kendime gelirim, gören gözlerde gerilir bedenim
Kalem tutanda tetik çekende elim
Elimde aynada gözüm dönerse aşağı o da benim
Görenle gezer aynada beynim
Bilmezmi ki gezinen arar nerde benim kendim

Her kafadan bir ses
Herkes birşeyler biliyor
Aynı ben gibi ova boş haydi es
Ne yaptığını bilen varmı
O neyi ister kimi seviyor
Beni bilen varmı

Celladın balyozu kasapta bilevde
İş çıkmış kesilecek var bir kelle beklemekte
Akan iki ter var biri kel kelleye biri kefene
Sen ciğeri bekle kedi sanane balyozdan bire!

İki göz turuncu kelaynaklar havada
Ağaçlarda burun mavi dallar sallanır
Yapraklar sebep olmuş asılı kalmış havada
Kuşlar konmasın yeşil yaprakları koparır

Debelenme karanlık gündüzüm
Yerolası mailere suskunluğum
Boyun büktüğün devam edene üzgünüm
Kahpe kancık geliyor soluğun
Sanki gamsız geliyor dünüm
Öyle ki şaşalı dönemime olduğun

Bak bi
Seslerin olmadığı yere,
Tek değilsin korkma ya da teksen, korksan...
Bak bi
Ne istedinde olmadı yaz bi kenara,
Tek değilsin, kalabalık, karışmasın,kalma noksan

Kimbilir belkide zaman gelmiştir
Olmayacak baş aşağı duranlardan
Kimbilir sesin duyulmayacak
Olursa dümdüz duracak gelmiştir

Yazılmış olan o kadar çok şey var ki
Yaşanmış olan o kadar hayat var ki
Ben ve biz düşündükçe kayboluyoruz
Yetmezmiş gibi yerimizde sayıyoruz
Sanki bir perinin sihirli değneği olsa
Hemen olacak biz olacağız diyoruz