Hüseyin Akçam Şiirleri - Şair Hüseyin Akçam

Dostluk, arkadaşlık kalmadı derken,
Çıkageldin ulu çınar Bursa kentinden,
Sevgiler sundun bir sabah vakti erken,
Geceyle gündüz arası kalmışken ben,

Adı gibi aniden, birdenbire çıktın sen,

Bir gece;
An/sızın bir gece

Toprağa vuran yağmur sesiyle
Sessizliğin gölgesinde irkildim,
Sabah güneşi aydınlığa özlemdeyken,

Ne hızlı geçiyor yaşam
Kurşun gibi

Sesler vızıldasa da
Rüzgârlar dokunsa da
Felek sillesini vursa da

Deniz mavi, gök mavi ben mavi,
Tüm tonlarını seviyorum yüreğim deli,
Açmamıştı henüz içimdeki aşk mevsimi,
Uzaklarda mıydı bu yüreğe can verecek sevgili,

Bir düşle kayboluyorum maviliğin derinliğinde,

Bir seher yeliydi maviye bakan gözlerin
Güneşin ışıltısı gibi vuruşu bana en sıcağından
Misk-i amber idi dokunuşu dostluğun telinden,
Dağ misaliydi, sırtını daya hiç korkmadan

Sırdaştı, arkadaştı candı candan olan,

Sonu olmayan bir durakta rastladım,
Maviye bakan yüreğinin filizlenişini gördüm,
Titret bedeninin içindeki şarjörü boşaltıyordun,
Kısır döngü içerisinde,vefasızlığa bir, bir sıkıyordun,

Birikmiş umutların,umutsuzluğa bakarken vuslata,

Bugün havam parçalıydı,

Tüm bulutlarım siyahtı,

Maviye bakan gözlerim bulanıktı

Dili geçmiş zamanın,
Dilsiz hallerindeyim şimdi!
Eylemsiz bir filin, fırkatın da yaşam
Yüklemi olmayan özneyim şimdi

Kalıp ben, resim ben, renk ben

Ne gözlerin gözlerimi gözlüyor,
Susuz kalmış bir fide gibi açıyor,
Boynu bükük kaldı odamda sarı sardunyalar,
Biçare kaldık, su versemde açmıyor,

Bir agustos akşamı bana değen ellerin,

Kalp hiç durmadı yerinde
Her ritmik atışında,
Heyecanın gölgesinde hazırdı,
Mavi güneşin tınısında;

Açtıkça gökyüzünün rengi,