Hüseyin Acun Şiirleri - Şair Hüseyin Acun

Gözlerine mahkum olmuşum
Ruhumda müebbet sevgin
Dualarım ayaklanmış karşımda duruyor
İmkansız ama gerçek
Baksana bana sarılalım uzaktan
Yürümek yoruyor beni ey yar

Gül vardı yerde
Bir demet gül,
Sokak ortasında yerlerde
Çöpün hemen yanına atılmış
Kalp kırılmış
Ama adamın mı ?

Tarihe not düşülmüş. 18.06. 2025 diyerek daktilodan çıkan bembeyaz sayfa da masa diye başlıyor sözlerine, Bırakalım masaya bütün benliğimizi, yılların hasreti birikmiş masa ayaklarında demirlerin pası daha eski kabuklar sökülüyor artık. Bizden sonra kimseyi oturmamışlar masaya bırakalım kendimizi tozlu masaya, yıllar sonra ilk gelişimiz kapıdan girip gülerek oturduğumuz masaya belki de bir daha geliriz. Arkadan fısıldayan en sevdiğimiz müzik 'Hangimiz Sevmedik' diye bağırdığımız ara sokak hatta rakı bardağını mikrafon yaptığın o günler..

Belki son gelişimiz, belki de yeniden geliriz.
Kapı o kadar sert ki kapansa açılmayacak.
Açılsa bir daha geri kapanmayacak,
Kabul ediyorum...

Ben bugün 12 katlı bir binanın dokuzuncu katından atlayacağım, ama ölmeyeceğim. Belki bulutların üstünde süzülen yağmur tanesi gibi bir kaç parça kemiklerim kırılır kafamda çatlat oluşur, ama ölmeyeceğim. Hastane koridorlarında dolaşırken işte o zaman yitireceğim içimde ki sevgimi. Attım kendimi ama düşmedim, yerlerde toprak vardı, yerle bir olmuş insan toprağı ve ben toprağın altında' da olsa dua okusunlar ninni gibi gelirmiş. Yatarken baş ucuma kitap yerine şimdi taş koymuşlar. Sehpa da duran Sürahi deki su şimdi toprağıma dökülüyor. Birilerini beklerken, hiç kimse gelmemiş.
Ben yaşarken öldüm daha önce bir binanın dokuzuncu kattan da atladım, beni görmediniz.
Üzülmeyin ama ' ben çok üzüldüm.
Hüseyin öldü..

Aşkın tarifi
Sevgi özlem ?
Nerede kaldı
Güzel dünlerimiz
Hep aynı mı bu dünya
Hep aynı değil

Bazen işte
Bazeni yok aslında
Kafamda uydurduğum bir yalan
Yalanlarada alışmış ya insanoğlu
Seviyorum yalanı
Özlüyorum yalanı

Son sayfalar iste buda son cümlem belki de kim bilir
takdiri ilahi
Söz verdiğim gibi senden vazgeçmek yok
He unutma ki kalbim senin değil hep senin
Hep seninle beraber
Bu bir veda mı biraz veda gibi

Ne kadar mutluyuz
Ne kadar hüzünlüyüz
Kim bilir
Bize bizden başka kimse bilemez
Yaşadıklarımızı yaşayacaklarımızı
Hasretle yankılanan bu kalbi

İnsanların hep benim
Garipsediği taraftayım.
Garip de değilim aslında,
Çok kötüyüm.
Ben hep böyle olurum zaten.
Sebepsizce canım hep ağlamak ister..

Bazen işte
Bazen' i yok aslında
Kafamda uydurduğum bir yalan
Yalanlara da alışmış ya insan oğlu
Seviyorum yalanı
Özlüyorum yalanı