Ey Hüseyin!
Resûl'un göz nuru, Fâtıma canı,
Nankörlük ne imiş bildi Hüseyin;
Kerbelâ Çölü'nde  döküldü kanı,
Şehitlerin   şâhı   oldu  Hüseyin..
Muhammed, Ali'den  iken emânet,
Târihler gördü mü bunca melânet?
Hangi ümmet yaptı böyle hıyânet?
Yezit  Allah'ından buldu  Hüseyin..
Münâfık diline  düştü  hamâset,
Mûminde kaybolup gitti ferâset,
Fitneye dönüştü  bütün siyâset,
Uhûvvet ne yazık öldü Hüseyin..
Zâlime 'Haksızsın' demekti cihat,
Müslümânın nefsi kandırdı rahat,
Hakkı diyemeyen  imana heyhat!
Benim megafonum teldi Hüseyin..
Tarsûsî Ehli Beyt  yoluna kurban,
Hakîkati söyler  geçse de  urgan;
Âhınla  ümmetin   ahvâli  duman,
Hesâbımız Hakk'a kaldı Hüseyin..
"Adem KAÇAR - 23/12/2018"
Adem KaçarKayıt Tarihi : 25.12.2018 07:42:00
 
 
 
 
 Şiiri Değerlendir
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kur'ân, kendisiyle amel edinilsin diye inmişken müslümânlar onu okumayı amel edindi.. Normalde insanlar bir şey öğrenmek için okurken, müslümânlar Kur'ân'ı okumak için öğrenirler..
 
 



Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!