Bir göz hor bakarsa kör olsun o göz
Bir dil düz demezse lal olsun o dil
Acı söz var ise, var da şirin söz
Gönül yapmak için yalnız onu bil
Derdin var ise de üzülme öksüz
Gül, ağlayanların göz yaşısın sil
Birinin vapurları dalgalara tutulmuş
Duyguları kaybolmuş sınırsız bir limanda
Yaşamak öyküsü de öyle ki unutulmuş
Nesi var, ya nesi yok o bir boş konu ancak
saplanmış yüreğine eziyetsiz bir bıçak
Ne yaşamı seviyor, ne de gözü zamanda
Bitmemiş hala yaşıyorum ben
Çelik irade taşıyorum ben
Üst üste engel aşıyorum ben
Bu benim, bu da yolumdur benim
Hakkımdan geçmem, gitse de canım
Gülümseme
Sus artık
Yeter kahkahaylada gülme
Kes soluğunu
Gözlerden yaş akıyor
Akıp dinmiyor
Dünya nasıl geçerse bir şeyinde gözüm yok
Dumansız ateşinde alevim yok, közüm yok
Geçen günüme yanmam gelen günü düşünmem
Bu anı hoş yaşarsam cihana bir sözüm yok
Yaşam nalına çaktım
Dönüp mıhıma baktım
Bir damla gibi aktım
Kan damlayan gözünden
Yaşam geçti suçumu
Bir serapta şakaladim gerçeği
Salı verdi öz özüme gülüm ki
Dönüp birden yakaladım gerçeği
İlk suçuma son bağışı bulum ki
İnsanlığa heves saldım yok dibi
Yaşamla yarışı sürdürdüm başa
Bir şeyler kazanıp bir şey kaybettim
Söyledikçe yaşa milletim yaşa
Evrenden yaşamak sesin işittim
Gücümle gevşedi bu sert aşama
Yaşam yolu şans yoludur
Kime öfke, kime emel
Davranışı korkuludur
Çok yanını sarmış engel
Niteleyim nasıl onu
Bir kervancı örneği her gün yola düşerim
Tasarlarım yolumun nereye vardığını
Gah durmak niyetlerim, gahta izsiz koşarım
Ard arda bırakırım engeller sardığını
Gelecek için yanan ışığa düz giderim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!