Bire iki diyen üçü tanımam
Günahı işlemem, suçu tanımam
Güçsüz düşmanıma öcü tanımam
Ben böyleyim, böyle bilsin el beni
Tuz, ekmek bilirim emek yitirmem
Gerçek diye bir şey tuttum
Yüreğimde neler kaldı
Bir andıkça bir unuttum
Dileğimde neler kaldı
Gecem bitmez rüya dedim
Çok vefasızsın dünyam neyine bel bağlayım
Ne koydun bir az gülüm ne koydun tok ağlayım
Bırak kederlerimle kendi kendim dağlayım
Ne koydun bir az gülüm ne koydum tok ağlayım
Dediler hoşlukla dost olma, sana yar olmaz
Olmasın, gam çilesiz yaşamın anlamı yok
Zamana güvenme hiç, o hiç yüzüne gülmez
Gülmesin, her damla göz yaşım kör gözüne ok
Dediler kötü kader kara bahtın ak etmez
Gözlerin bahtıma bir ak perde açtı
O günden uyku bile gözümden kaçtı
Sevginin hoşluğunu dünyama saçtı
Gel bana, gel yanıma ey bala ceylan
Kaşına, kirpiğine, gözüne hayran
Doğru seven kimse bahtiyar olur
Seven kalbi açık bir diyar olur
Üzülmez yıllarca yolun beklese
Bilir ki sonunda yarı yar olur
Doğru seven kimse hep bahtiyardır
Uzun uzun çek soluğu
Gör ki insan ne yürektir
Yaşamın her yolculuğu
Yalan olsa da gerçektir
Yaşam ne tür ne biçimdir
Beni getiren dile
Sensizlikteki çile
Sensiz bahar da bile
Konca gülüm soldu yar
Duymadım bir merhaba
Bir parça ekmeği sundum zamana
Yarısın dönderip yarısın yedi
Dönüp söyledim ne borçluyum sana
Her şeyin yarısı benimdir dedi
Sevgimi kaderin avcuna koydum
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!