Hürriyet Ateşinin Yandığı Yüce Şehir

Seni nasıl anlatsam nasıl söylesem seni
Tek cümle eksik yazsam tarih ayıplar beni
Geçmişin bahar bahçe gönlümden daha yeni
Çiçeklerin solmaya güllerin aça şehir
Hürriyet ateşinin yandığı yüce şehir

Bin dokuz yüz on dokuz bir güneş doğdu sende
Anadolu’m şahlandı Mustafa Kemal önde
Son baharın ilk ay’ı ilk Perşembe gününde
Mandaya baş kaldırdın uykusuz gece şehir
Hürriyet ateşinin yandığı yüce şehir

Kurtuluşa çağrınla bayraklaştın coştun sen
Vatanı vatan yapan en ön safta koştun sen
Aldığın kararlarla miladını aştın sen
Öksüz gibi duruşun dokunur içe şehir
Hürriyet ateşinin yandığı yüce şehir

Özündeki asalet meşaleydi ufkunda
Su verdi kızıl ırmak kılıç kaynadı kında
Vatanın derdi başlar her bebenin kırkında
Sana gıptayla bakar dünyada nice şehir
Hürriyet ateşinin yandığı yüce şehir

Esarete cenk açan, irfanın hür alnın hür
Döşün Dumlupınar’da kalbin Fatiha okur
Yüz yılda yüz bin kere Allah’ıma bin şükür
Cumhuriyet serdarı yüreği koca şehir
Hürriyet ateşinin yandığı yüce şehir

Türk’e düğün bayramdır kasırgaların ardı
Tekbir’e şayan göğsün, iman yüklü hisardı
Ruhundaki fırtına çıktı gökleri sardı
Kim direnebilirdi, bir olan güce şehir
Hürriyet ateşinin yandığı yüce şehir

Sancaktaki yanık kan şahadet içenlerin
İstiklal için surda bir gedik açanların
Gözü arkada kalmaz cennete göçenlerin
Ana kucağı gibi sıcaksın ece şehir
Hürriyet ateşinin yandığı yüce şehir

Al bayrakta gök yıldız Ay’ın kocaman senin
Kurtuluş zaferinde payın kocaman senin
Göç verip eksilsen de sayın kocaman senin
Şehirlerin sultanı layıksın taç’a şehir
Hürriyet ateşinin yandığı yüce şehir…