.
karanlığı büyüten aydınlık
ışıltılı dişleriyle öğütülmüş
zifir düşler döküyor üstüme
körüyorum
kendimle bilediğim keskinliğin kenarında
duvara bakıyorum
duvar bana
sağır
keşke hakikatli bir şair olsaydım
alnımı çatlatan hakikati
o duvarın alnına ellerimle çaksaydım
değilim
çünkü
hakkı olmayan haddizlikler ediyor dilim edepsiz
çünkü
hayranlık uyandıran şairlerin şiirine
hürmetsiz
sövgülerimle
Kayıt Tarihi : 1.11.2025 08:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.



Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!