Hürdoğan Aydoğdu Şiirleri - Şair Hürdoğa ...

İSTANBUL'DA BİR EVDE

Ne güneş vurur gündüzleri.
Ne ay doğar gecede.
Bu yoksulluk dolu evde
Üç can yaşarız.

ASLAN AVCISI
Aklın ermiş, dilin dönmüş
Senin adın deli derviş
Allah sana bir av vermiş,
O dağ senin bu dere benim gezersin
Deli kulum, dolu kulum

Susturamıyorum yüreğimi
Adını acım gibi çağırır çığlık çığlık
Fırtınalı denizde martıların çığlığı.

Ateş böceğiyim yolunda
Alırsın eline akşam yürüyüşünde

BAHÇEMİZİN ÇİÇEKLERİ

Ölüm yenilgi değildi onlara
Bahçemizin çiçeklerine
Bizim için ışığı yaşamı koruyanlara
Bir insanın bir insana

BARIŞI ÖLDÜRDÜLER

Türkülerin büyülü anlamlarından bir yatağa gömün beni
Bakın gözlerimdeki umut ışığına
İzin verin ey yoldaşlarım göz yaşınıza
Güneşin taç yaprakları gibi kaldırın başınızı sonra

BEŞİK KERTMESİ
Soyut bir sevdaya beşik kertmesiyim
Toplumsal gerçekçiliğime inat
Yaşıyorum en mor gecemi
Açarak gökyüzüne ellerimi

BILDIRCINIM

Gözlerine saçma değmiş bıldırcınım.
Bulmaya çalışma sonunu
İçine düştüğün kuyunun.
Ne ekin tarlalarını göreceksin,

BİLSEM..
İşe yarayacağını bilsem
Boşlukta yer kaplayacağını
Kaybolmayacağını
Bir çığlık atacağım
Koskocaman bir çığlık

CEMRE

Düştü toprağa havaya suya
Öldü havada kış
Boğuldu suda soğuk
Buz çözüldü toprakta

KOVİD 19
İçimde bir düşman
Yüzünü görmediğim, yüzü olmayan
Damarlarımda dolaşan
Buyruklarına boyun eğiyor bedenim
Kopartıyor hücrelerim arasındaki bağı