Ölmeden öncesi cesaret ölür,
Göğüs kafesine mertlik gömülür.
Şahadet öncesi berzah görünür,
Azrail yanına gelmeden önce…
Cahiller şeytana “melekti” diyor,
Melek nurdur, iblis ateş bilmiyor,
Onca hurafeyi din zannediyor,
Ölüm meleği dem gelmeden önce…
Son nefes verilmeden ruh alınmaz,
Ten kafesin bile, kabrinde kalmaz,
Bu son uykusundan kimse uyanmaz.
İsrafil o sur’u çalmadan önce….
Üflenen sur ile diriliş başlar,
Mahşer meydanında toplanır kullar,
Hepsi sanıktır hâkimler, savcılar
O büyük mahkeme kurulduğu gün…
Evdeki hesabın çarşıya uymaz,
Avukat kendine, avukat bulamaz.
Zebaniler kör ve sağır duymaz,
Sırat köprüsü de, gerildiği gün.
Doğru mu, yanlış mı Allah biliyor,
Âlim-i ulema böyle söylüyor.
2025
Kayıt Tarihi : 13.5.2025 12:19:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!