Hummalı Saatler Şiiri - Kenan Deniz

ayın şavkı uğulduyor bugün de göğsümde
umudunu buza terk etmiş bir küheylan gibi
ağrıyor sessizlik

müzmin bir ağrıda buluşuyor tenim
hücremin her bir köşesinde oturuyor hüzün

birazdan sular yükselir
orda uysal bir ceylanın gözlerinde
kıpırdanıp durur ölüm

bütün kader yırtığı sevgiler aslına döner
gecenin hummalı saatlerinde yaslı bir düşün
hicretidir içimizdeki öç

henüz yürümediğim bir yolun sonundayım sanki
şakaklarımı zorlayan dünden kalma bir sızı
gerçeğin ta kendisi...

sıradan bir zincir halkası içimde
depreşen bütün sorular

ama yazık ki verebilecek bir cevabım bile
yok kimseye şimdi