Hülya Şiiri - Cevdet Altay

Gidip vefasıza meyil bağladın,
Değmezmiş soysuza yürek dağladın,
Ele inat için, için ağladın,
Sende benim gibi gülmedin Hülya.

Berhane gönlüne, geçmedi sözün,
Talandı duygular, tarumar özün,
Gülizar misali o güzel yüzün,
Bir tatlı tebessüm görmedin Hülya.

Mevsim ilkbahar,yaz,kar yağdı başa,
Mahkum eylediler, ayaza kışa,
Sen zümrüdî Anka misali yaşa,
Doğ yandığın külden ölmedin Hülya.

Bitecek zemherin,bahar gelecek,
Herkes hakkettiği yeri bulacak,
O mah cemalinse bir gün gülecek,
Sen kar çiçeğisin solmadın Hülya.

Sen istedin Altay amcan da yazdı,
Yazdıkça içinde yaralar azdı,
Sana değen oklar bağrımı ezdi,
Haberin olmadı,bilmedin Hülya.

Cevdet Altay……12.04.2015