Hülagü Han mısın Kafir Şiirine Tahmis

Tahammül mülkünü yıktın Hülagü Han mısın kafir
Aman dünyayı yaktın ateş-i suzan mısın kafir
Ne yaptım ben darıldın hâlet-i süphan mısın kafir
Bulunmaz halefin sandın bulunmaz kan mısın kafir
Tahammül mülkünü yıktın Hülagu Han mısın kafir

Kız oğlan nazı nazın şehlevend avazı avazın
Belasın ben de bilmem kız mısın oğlan mısın kafir
Bulunmaz misl-ü behâsın şahâne nefs-ü hevâsın
Ne biçim bir belâsın sen perîşanca bırakansın
Firâkınla bırakansın ki sen insan mısın kafir

Ne ma'na gösterir duşundaki ol ateşin atlas
Ki ya'ni şule-i cansuz-ı hüsn ü an mısın kafir
Ne ma'den gösterir rûyindeki ol çiçeğin riyaz
Ziyâbâr ol senin çeşmin kevâkib menba ihtiras
Alev ol böyle yakarsın ki sen şeytan mısın kafir

Nedir bu gizli gizli âhlar, çâk-i girîbânlar
Aceb bir şuha sende âşık-ı nâlân mısın kâfir
Geceler secde eder mâtem ile hicrânına yar
Yanıp dağlansa gönlüm, istemez senden ülfet kâr
Susarak kalbimi yıktınsa Şahmârân mısın kâfir

Sana kimisi cânım kimi cânânım deyü söyler
Nesin sen doğru söyle cân mısın cânân mısın kâfir
Sebeb sensin bu âvâre gönül her dem seni diler
Ne dil sustar, ne göz bezminde bî-gânelik ister
Bela mısın, vebâ mısın, devâ-yı pinhân mısın kâfir

Şarab-ı ateşinin keyfi rüyun şul'elendirmiş
Bu haletle çerağ-ı meclis-i mestan mısın kafir
Serâb-ı endamında varlığın sebebi verilmiş
Nigârında mefâtih-i riyâz-ı arz müjdelenmiş
Niçün saklar nigâhın yoksa yaratan mısın kafir

Niçin sık sık bakarsın öyle mîrât-ı mücellâya
Meğer sen dahi kendi hüsnüne hayrân mısın kâfir
Zâtî senin yüzün görmek iştir dedik oysa
Gören mecnûn olur, düşmez mi ins ü cân o sefâya
Bu hicrânın sebeb-i fitnesi şeytân mısın kâfir

Nedim-i zarı bir kafir esir etmiş işitmiştim
Sen ol cellad-ı din ol düşmeni iman mısın kafir
Geceler rûhumu ağlattı hep âhınla, bitmiştim
Zamâne rindine secdeyleyip mestâne gitmiştim
Ne bilsin hâl-i aşkı, Sâye'ye düşman mısın kâfir

mefâîlün mefâîlün mefâîlün mefâîlün
.--- .--- .--- .---