Yalnızlığın hükmünde hükümdar olsamda
bu yalnızlık zerresini, girttiğine kadar dolduran hükümdar,
senin karşında boynu kıldan ince, koskoca bir tahtın hükmünü kaldırsada ismim, gönlüm bir Zeynebi kırmaya teğet geçemiyor.
Yıkamıyor dağları, eritemedi buzları gönül sarayında ki bahçıvan bu çiçekleri sulamıyor. Kalem sende ilahın gücüyle yazsan ne çıkar...
könül ayrılmayır öz baharından,
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Devamını Oku
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta