Yalnızlığın hükmünde hükümdar olsamda
bu yalnızlık zerresini, girttiğine kadar dolduran hükümdar,
senin karşında boynu kıldan ince, koskoca bir tahtın hükmünü kaldırsada ismim, gönlüm bir Zeynebi kırmaya teğet geçemiyor.
Yıkamıyor dağları, eritemedi buzları gönül sarayında ki bahçıvan bu çiçekleri sulamıyor. Kalem sende ilahın gücüyle yazsan ne çıkar...
Dağların dorukları dumanlı olur
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Devamını Oku
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta