Umut tüketip hep hazırdan yedi ömrümüzü hayat
Bir türlü sevinmesini ve sevmesini öğretmemişti bize
Her düş kırıklığı bir cam kesiği gibi acıtınca yüreğimizi
kaderi suçluyorduk
Hint kınası olsa yine çıkardı bu alın yazısı diyorduk
Hele birde sevip sevilmemişsen kişilik namına herşeyi kaybediyorduk
Tüm çelişkiler dolduranca beyin denen su yığınını
Sana koşmak istedim sabrım tükendi
Takatim tükenmiş gücüm yetmedi..
Sığındım biçare sensizliğime
Resminle konuşup ağladım bugün
Öyle ihtiyacım vardıki sana
Devamını Oku
Takatim tükenmiş gücüm yetmedi..
Sığındım biçare sensizliğime
Resminle konuşup ağladım bugün
Öyle ihtiyacım vardıki sana




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta