Buralar soğuk hala ama üşüten yağmur mu yoksa oluk oluk içime dökülen yokluğun mu bilemedim
El açıp oturdum kaç gece yalvardım yakardım tanrıma çıkmayayım sabaha diye ama yine ölemedim
Rivayet odur ki hiç ısınamamışsın sende benden sonra oralara artık ne kadarı doğru bilemedim
Rahat bir uyku yüzü göremedim ama ben senden sonra güzel bir sabaha uyanıp bir günaydın diyemedim
İçimde bir çocuk bekler durur hala döneceksin diye umutla yapamadım temelli gitti o diyemedim
Nasıl koyar bir yokluk bu kadar anlamadım ama öyle bir gittin ki bomboş kaldı içim bittim bak ben tükendim
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta