Hudutlu Tepeler Şiiri - Muhsin Ertuğrul ...

I.

Bir dağın başındayım, başımda bulutlar;
Üzerime çelikten bir üstünlük kuruyor.
Geçilemez yamaçların dibindeki hudutlar.
Bir suratıma bakıyor, bir yürüyor, bir duruyor.

Tan atarken yüce hudutların tepesinden.
Ağızımdan büyük bir yemin uluyor.
Yeni doğan bebeklerin nefesinden.
“Ben de yaşayacak ve öleceğim” duyuluyor

II.

Alnımızdaki kara yazıyı silmeye ne hacet
En balçığından bir çamurla kaplanmış.
Düşünmemize yarayan o işlevsel alet.
İstemeden de olsa en damardan haplanmış.

Ben hem bu ilhamımı hem de kara yazımı;
Öylesine geçtiğim sokaklardan toplamadım.
Yazdığım şiirlerde bahsettiklerim az mı.
Güzelce yazdıklarımı, kaderimle noktaladım.