Hücre Şiiri - Abdullah Doğann

Karanlık gece soğuk yalnızlık
Dağbaşarı gibi buz yürek
Bir tek isyan ateşi
Geriye kalan UMUT...

Yitirilmeyecek olan hep yeşerecek
İsyan, Ateş, Sevda, Kutsallık
Dalga dalga çoğalıp varılacak
AYDINLIĞA...
Dünya büyük bir hücre
İçinde ihanetin soğukluğu
İlişkiler yoz - karanlık
Hücremde bir yürek güvercin
ASİ VE DİK...
Bulunduğun yeri çevirmelisin cennete,
Cenneti yaşamalısın olduğun yerde.
Gelişmeli, çoğaltmalısın
SEVGİNLE...
Sevginle var edip,
Yol olmalısın.
Zılgıt olmalısın dağda çınlayan.
Ağıt olmalısın
YÜREK kanatan.