Hû’nun Evveli Hû - Garib Çoban
Sevginin huzuru,sadakatin izinde olan yüreklerle buluşunca şems vakti sevgiliyle sohbetin tadına doyum olmuyor.
Sevgi öyle bir makamdır ki, o makamdaki herkes birbiriyle yarışır.
Sevenler o yolda ömür çürütür, abidler onun uğruna ter dökerler.
Sevgi, kalplerin gücü, ruhların gıdası ve gözlerin feridir.
Sevgi, ondan mahrum olanın
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
"Hayırlı olanı tercih etmek..."
Hayırsızdan uzak durmak!
İşte hayra giden yolda ipucu...
...
İnsanın "karası" imkanı olduğunda ortaya çıkar..
Güçlü olunca belli olur "içindeki cevher..."
Nefsine esir midir, değil midir?
Fıtratında "ezmek", büyüklük taslamak var mıdır, yok mudur?
İşte, budur sınanmak!
Ve sevgi..
Bütün kötülüklerin ilacı odur...
Sevmeyenden korkun!
Nefret dilinden uzak durun!
Yaradan, sevdiği ile sınamasın kulunu....
Tebrikler Engin Bey.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta