Elâzığ’dan seslenmek…
Sesimizin yankılarını aramak…
Vicdanımızla baş başa kaldığımızda,
“Bir ben vardır bende benden içeri” sözünde cüretimiz olur!
*** ***
Elâzığ; Türkiye’nin ‘en içli…’ şehridir!
Vatan coğrafyasının ötesinde,
Gönül coğrafyamızın, ‘divanesidir’
Can içre bir ‘yangın…’ şehridir!
Sadece, ‘Yemen Türküsü…’ bile,
Bu şehrin; üç kıtanın birbirine en fazla yaklaştığı,
Emsalsiz bir, ‘dert şehri…’ olduğuna izaha yeter!
*** ***
Hoyratlar, ‘ağıtlarımızdır…’ bizim!
Türküler, ‘çığlıklarımızdır…’ bizim!
Adımız Ferhat, özde feryadımız…
Garibim, hasret okuyan dil bizim!
*** ***
Dertli konuşur, dertli yazar olduk…
Kalemimizle konargöçer olduk…
Ferdi değil, cihanşümul bir gözle
Baktık her bir canlara, nazar olduk…
Kayıt Tarihi : 2.7.2011 12:28:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!