Hovarda mısralar çöplüğü, ruhumun en dip fersahları
Mürekkep damlamış kirli sahifelerin dipnotlarına
Ucu kıvrılıp yakılmış, anasiklopediye çalan müsvettelerin
İçinde anılarım yazılmış, en acısından dem vurup en tatlısından kahkalarda tef çalan
Kalbimdeki kırıklar kabuk tutmuş, en koyu dallarına hayatın
Umutlar savrulmuş damlalarına gözyaşı yapraklarımın
Esip gürlemiş ruhumda, şimdileri sukut zikreden acziyat
çan eğrisi tersten işlemekte
tümlüğe eksik zamanlara kucak;
kırka iki kala keşfim
bir dehliz, beynimin çıkmazında...
uzaktan bakan benim
Devamını Oku
tümlüğe eksik zamanlara kucak;
kırka iki kala keşfim
bir dehliz, beynimin çıkmazında...
uzaktan bakan benim
