Hoşçakal sevgilim Şiiri - Aygül Zade

Bir “hoşçakal” dedin sessizce,
O an sustu içimdeki tüm şiirler
Ne gökyüzü mavi kaldı,
Ne de güneşin sıcaklığı vardı.

O kelime, bıçak gibi kesti bağlarımızı,
Bir anda düştü elimden hayallerimiz.
Oysa daha dün,
Bir ömür boyu sürecek sandığım bir masaldık biz.

Bakışların soğuktu, ellerin titremedi,
Sanki hiç sevmemiş gibi, sanki hiç biz olmamışız gibi…
Bense içinde fırtınalar kopan bir denizdim,
Ama dışımdan sadece sustum, yutkundum.

Bir “hoşçakal” dedin,
Ve yıllarım bir anda kışa döndü.
Kalbimin en sıcak köşesinde açan çiçekler,
Bir gecede soldu, kurudu, yok oldu.

Şimdi adımların uzaklaşıyor,
Sesin rüzgâra karışıyor,
Ve ben o an anlıyorum ki,
Bazı bitişler çok sessiz, ama ölüm kadar ağır.

Bir “hoşçakal” demekle bitti her şey,
Ne kavga, ne çığlık, ne gözyaşı…
Sadece suskun bir vedayla,
Koca bir hayat gömüldü sessizce içimize.

Ve biliyorum,
Bir daha kimseye “hoşçakal” diyemeyeceğim,
Çünkü sende kaldı,
O kelimenin bütün anlamı…
AygülZADE ✍🏻