Hoşçakal Şiiri - Ahmet Kuruoğlu

Gitmeliyim...
Çünkü:
Sana yazdığım satırları
Şuna buna yazdım demekten
Biri hariç bildiğim tüm isimler
Sonunda tükendi.
Çünkü:
Alnımda yazmayan yazıyı
Kağıtlara dökmekten
Kıyıda köşede biriktirdiğim tüm harfler
Sonunda suyunu çekti.
Elimde avucumda sadece
Oda yanyana hiç yazamayacağım
İki büyülü kelime ile
Birde mühürlü isim kaldı.
Gitmeliyim...
Çünkü:
Artık ne yüzüne bakacak yüzüm
Nede ayakta duracak gücüm kalmadı.
Hoşçakal, hoşçakal...
Arkadaşlık masalımın
Bükük boyunlu
'Güzel kızı'.
Hoşçakal, hoşçakal...
Denizi olmayan bu diyarın
Toprak kokulu
'Deniz kızı'.