Hoş Geldin Ölüm Şiiri - Gülden Aydın

Bayatımsı bir hayatın ucube aynalarına takılmıs gözlerim

Son sigaramın sisi cigerime dolanmıs.

Her bakire dizem biraz daha sana ait olmus,

Dogan cocukların ^^sen^^lerine kilit vurulmus

icimde sakladıgım nefesin bogazımda dügümlenir,

Agzıma kadar gelir

Bir agız dolusu sen olursun sonra

Bir agız dolusu seni kusmak isterim,

Kusmadan geri gönderirim.

Bogazımda dügümlenir ^^sen^^

Bogulur gibiyim..

-ucube aynalar hala gülümsemekte halime-

Ardından bir bardak yalnızlık gecirir varlıgını

Bogazımdan asagı süzülür cam kırıkları.

Canım yanar mı bilmem, hic farkında olmadım

Cünkü;

Su ana kadar senden büyük acıyı tatmadım.

Tırnagımla parmagım arasında saklanmıs ustura parçaları

Daha bir kolaylastırıyor tenimden seni kazımayı.

Her tırnak/ustura izinde akan taze kan

Ve her damla kanda bir parca sövgü dudaklarımdan.

Bir adım ucumda ise ölüm;

Ona da batırıyorum usturayı.

Parmaklarımda geziniyor ölümün siyah kanı.

Sahi, ölüm neden gelmisti odama?

Sen gittikten;

Ruhumu ve yahut bedenimi(ayıramadım hic)

Parcaladıktan,

Kanlı ayak izlerini kapıma sürüdükten sonra

Kimse ugramamıstı, bu ölüm neden?

Basucumda neden durur gölge gibi kara-lanmıs?

.

.

.

Bugulu camlarda adın yazılı iken,

Sensizlik mührü basılmıs yüregime.

Parmaklarım gezeliyor adın üzerinde,

Tenini hissediyorum gibi; soguk biraz.

Biraz da nemli…

Gözlerim de nemli…

Mideme kacan kırıklar batıyor simdi…

'Hos geldin ölüm,

Bari sen bırakma beni…'