Hoş geldin EYLÜL... Şiiri - Şafaknur Yalçın

bitecek birgündiye,kim yelken açar yeni bir sevdaya?
kim,dolanır.kimliği gizli kalmış,kimselerin görüp duymadığı
birini aramak için sokaklarda, avare gibi?

kim, gideceğini bile bile,alınacak son nefesmiş gibi
gecelere haykırır adını,
bir sevda misali her doğan şafakta o nunla doğar,
ve hüzünlü günlere ve gecelere imzasını atar gözyaşlarıyla?

ama eğer gidiyorsa diğer taraf,bırakın gitsin.
yüreğindeki değil,yaşanmışlıklarından duyduğu sızıyla gitsin.

gitmek kolaydır,tıpkı kaçmak gibi,
ya geride kalan? o nun içinde herşey aynımıdır?
kalanmı.......?
acısını taşıyamadığını sanar önceleri,
sabahı olmayan gecelerde uzun bir yolculuğa başlar,
çıldıracak gibi olur ara ara
yalvarmak ister gidene arkasından
GEL,DÖN diye...
oysa düşünemezki o anki acısıyla gerçeği,
giden dönse bile o na acıdığından, belki de
yaşanmışlıklarının hatırı için dönecektir,
kafasına koymuşsa gitmeyi
biten sevdalarıyla yüklü heybesini sırtlanıp düşecektir yine yollara,
neyi değiştirki bu?
defalarca ayrılığın acısını paslı bir hançer gibi yürekte hissetmekten başka.

kendine olan saygını yitirmeden,
yalvararak benliğini törpülemeden yol vereceksin gidene
hemde, o geldiğinde nasıl açtıysan kapıyı yine öyle
ARDINA DEK açacaksın.
bırakın giden gitsin dostlar,AŞK hep sizle kalsın.

şimdi artık dinleme zamanı:EYLÜL SENFONİSİni
at kendini yağmurlara,karışsın gözyaşların sevişerek damlalara.
bırak,teslim et bedenini,ruhunu ıslaklığa ve soğuğa
yüreğindeki yangın dinsin,sönsün diye,
git sahile,koş maviye
bak,AKDENİZ nasılda köpürüyor,kızıyor
dalgalar nasılda falezleri dövüyor
anla artık,seni en çok mavi seviyor.

EYLÜL,sessiz ve soğuk EYLÜL,
sevgileri sararıp,kuruyan yapraklar gibi rüzgar da savuran
yüreklere,buram buram hüzün çiçekleri koklatan EYLÜL,

GÜLE GÜLE GİT SEVGİLİ.....
HOŞ GELDİN EYLÜL.....