Hoş Çakal Şiiri - Şule Akşit

Acıya tutunan tarafıma acımadım,
Acıya tutunan tarafına acımamı bekleme.
Masumiyetin som güzelliğine demir attım,
Bulanık göllerin de yüzmemi bekleme...

Demedim mi güneşe tutkunum,
Yapraktaki çiğ tanesine meftunum,
Kuşun kanadın da uçar deli gönlüm,
Kafesinde kalmamı bekleme...

Güneş gülerken göz bebeğime,
Dedim mi gel gir mahremimize.
Bu yollar yürünmez az buz hevesle,
Yolda kalışına acımamı bekleme...

Sanırsın anam dağın zirvesinde doğurdu,
Buraya gelmek zorun zoruydu.
Kanatlarım adım attıkça çoştu.
Demedim mi zor ama imkansız değil.
Korkak ayağına sabretmemi bekleme...

Gönül verdin de almam mı dedim,
Emek verdin de saymam mı dedim.
Hazinemi açtım, kıymet bilmedin.
Altınımı pul etmemi bekleme...

Bülbül isen tezeklerde işin ne
Böcek isen gözünü dikmeyeceksin güneşe.
Tut elimi diyen hadsizin tükürdüğü elimi
Çekmeyip, tutmamı bekleme....

Neymiş sözlerim kılıçtan keskinmiş,
Utancından erim erim erimiş,
Ben sabırlardan sabır doğururken aklı nerdeymiş ?
Sitemime dur dememi bekleme....

Hiç birleşmemiş ki yollar ayrılsın.
Diyorsun ki uzaklardan hoşçakal.
Yolda ayağıma takılan taş kadarsın.
Gönlüm sende kalmaz hoş Çakal.
İnsanlarla, insanlık defterine adını
Azda olsa yazmamı bekleme....

03: 48
01-04-2017