Hayat dediğin nedir ki
Emrivaki yaşıyoruz çoğumuz
Bekçi köpeği gibi
Küçük bir kulübe
Birde bilmem kaç metrelik zincir
Tüm varımız yoğumuz.
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
haklısın ne diyeyim hayat böyle bir şey işte güzel anlatmışsın.)))
küçük bir kulübe
birde bilmem kaç metrelik zincir(((
kır zincirleri sök at dikenli telleri derler ama sadece derler yapabilen varmıki.....??? saygılar
Ey Ozan! Yaşadıklarımızı mı varsayıyoruz yoksa varsaydıklarımızı mı yaşıyoruz?
ZuZu
Bu şiirine bin örnek, bin ayrı hikaye anlatabilirim.Önerilerimde olabilir, mesela zincirleri kır kırabilirsen derim ama sakın haaa...:) Ben kırdım da n'oldu ?...
Özgürlük ? İnsanoğlunun bağrında hissettiği hayal kadardır! Ne hayallerine ne de gönlüne kimse zincir vuramaz.
Takma kafana, hep sevgiyle kal emi...
Tebrikler.
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta