Hızır İrfan Önder Şiirleri - Şair Hızır ...

Âh anneciğim âh!
Çok erken bıraktın beni öksüz
Böyle yapayalnız, böyle çaresiz...
Şimdi kim uyutacak ki beni?
Kim ninni söyleyecek ki?
Soğuk kış gecelerinde kim?

Sevgisiz kalınca üşümekteyim,
Perişan hâlimi gör anneciğim.
Daima ölümü yaşamaktayım,
Yetiş imdadıma, yâr anneciğim.

Garip kaldım gurbet elde ağlarım,

Ben bu gurbet elde kaldım kalalı,
Muhabbet büsbütün bozuldu anne! ...
Hasret ki sinemi yakıp deleli,
Hayatım zindana garkoldu anne! ...

Uzaktan gelirim yol vermez dağlar,

Ey rengini kanımızdan alan bayrağımız!
Ey gecemizi aydınlatan karasevdamız!
Ey özgürlük meş'alemiz!
Varlığın, varlığımız;
Yokluğun, yokluğumuzdur!
Sen dalgalandıkça göklerde,

Bil ki aşkı ölümsüz bilenlerdenim...
Koyup gitsen de beni tek başıma,
Bıraksan da beni yaralı bir kuş gibi,
Dağlasan da yüreğimi akşam kızıllığında!
Savrulsam da gönlünden kurumuş bir yaprak gibi!
Çeksen de darağacına sana olan sevgimi!

Eser seher yeli seher vaktinde,
Yine mi gurbetten kara haber var?
Lime lime olmuş zavallı gönlüm!
Arayıp sormasın diye yazmış yâr!

Ben mi gurbetteyim gurbet mi bende?

Nur yüzlü güzeli gördüğüm anda
Titretti kalbimi yeşil gözleri!
Benzer dudakları anzer balına
Eritti kalbimi yeşil gözleri!

Gönlüme işledi derin bakışı,

Biz seni 'kendin olabildiğin ' için sevdik
'Kendin olabildiğin ' için Atam.

Mührünü asra vurduğun için sevdik
O eşsiz pratik aklın için sevdik seni Atam.

Ne zaman çatlarsa dudakları toprağın!
Firarî bulutlar aldırmazsa eğer gene!
Ey sevdiğim!
Yakıp kül ettiğin yüreğimi hatırla!

Açmadan solan bir goncayı görürsen eğer!

Yâr düşer yâdıma gurbet ellerde!
Gün uzar yıl olur geceler mabet!
Ben ağlarım; sazım ağlar tellerde!
Virane gönlümde sel olur hasret! ...

Bu ayrılık beni yaktı kül etti!