Bir bakış, bir dokunuş, bir duyuş, bir gülümseme, belki
de yanılsama, kavrayış, geceyi duyamama, yok olanı düşleme, bildiğini soramama, var olanı unutunca bazen bir hatırlayış, süzülüş damla gibi, karıncaya karışma, susuzluğun sesi, damağımdaki tat, zevk-ü sefa. Belleğim paramparça. Gündüzden kalanla birikip yığılan onlarca. Üstelik yerimde kim olsa aynısını söyler. Bu sen misin tül perdeler? Dokunduğum sen misin yoksa kelimelerin mi? Bu ben miyim Allah’ım, benim sinirlerim mi?
Bir gün gelir de unuturmuş insan
En sevdiği hatıraları bile
Bari sen her gece yorgun sesiyle
Saat on ikiyi vurduğu zaman
Beni unutma
Çünkü ben her gece o saatlerde
Devamını Oku
En sevdiği hatıraları bile
Bari sen her gece yorgun sesiyle
Saat on ikiyi vurduğu zaman
Beni unutma
Çünkü ben her gece o saatlerde
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta