Bir akşamüstü üşür insan, kalbini ısıtan uzaktadır.
Bir akşamüstü hisseder soğuk duvarları, onsuz geçen günleri.
Ve bir gece, sen Tarık Tufan romanıyla özlersin,
Ben bir gece değil her an hissederim özlemi.
İçini ısıtmak için bir bardak çay içersin,
Özlemler bitsin isterken her gün, şükredersin hasrete, ben bilirim.
Bilirim hüznünü, özlemini bilirim.
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta