Zaman dediğimiz acımasız ve zalim yargıcın
Karanlık boşluklarında akıp giderken
Günah olmayacak kadar mahsum umutlara taktığı kelepçelere,
her zaman yenik düşürdüğü anlamsız konuşmalara ve koşuşturmalara,
Kördüğüm ve ulaşılamayacak kadar derin sensizliğime inat,
Geceler boyu alışılan zamanla dokunulmayacak kadar uzak ve bir o kadar da yakınsın:
Hissetmediğin kadar kalbimde, söyleyemediğim kadar dilimdesin.
Yağız atlar kişnedi, meşin kırbaç şakladı,
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
Devamını Oku
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta