His Kaybı Mk Şiirleri - Şair His Kaybı Mk

Toprağa düşerken notunu tarih,/ kan ve nefret
Ölürken Çocugun gözlerindeki masumiyet
Alınan nefes, geçen zaman
Kimliğim değil sorgulanan

Utancım

İNSAN ...

İnsan küserse kendine
Sevilene her sitem

Ya küserse şiir

Ne kalır

Son yudum alındıktan sonra
Kadehten ...
Son şerde
Son sızı

Neredesin ... ...

Kum topluyor gözlerim
Nefesimde duman
Yangın yeri ciğerlerim

Yalandı

akşamların sensizde geçtiği
Ve levki
aşk’tandı o tüm sensizliğe tövbelerim

Herkesin
Unuttuğu yerdir
soluklandığın göğüs
Veyahut diz çöktüğün
Gönül .../

Uykuyu sana emanet ettim,

Tıpkı yarın gibi...


Ne kolaydı oysa yanmak senle

Zor zanaattir sevmek
Aklın uçkurunda değilse
Tek gecelik . Tek nefes
Çekmşiyorsan hayatı Burun deliğinden

Parayı ve statüyü öldürürsen birgün

Hani unuttuğu

Herkesin /


Toz kondurarmadığı o hissiyat var ya

YALNIZ

Kimsesiz ve üstelik insan Cehennemlik
Şimdi ayrıntısında sakladığım bu ömrün tüm şeytanları sen .../
Hesabı ödemeyi becermek şöyle dursun
Kalbimi korlarken her nefesin