Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Biliyorum,
Ağ örmeyi unutmuş mağara önünde örümcekler
Sırra kadem basmış ebabiller çekilip gökyüzünden,
Yangın düşmüş her yüreğe fecr-i kabirden
Yakılmış kentlerin dumanından, külünden,
Sessizce ağlayarak sana geleceğim efendim
Yürek hasret ocağı...Yürek yangın yeri...
Ve yürek zamanın kıskacında Efendisine seslenmekte....
Sessizce okudum... Sessizce haykıran yüreğin sesini duyabilmek için...
Yüreğiniz dert görmesin...
Saygımla
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta