Nağme söylerim heybeden, ben uslanmaz şirâze
Usludan yeğce hâlim mahvolmuş senden Âfrâze
Mahcûbum, besmelesiz andığım ismine mahcup
Bâriz bir müsabaka bu; sen gâlipsin, ben mağlup
Kırk bin kez yenildim sana, kırk kat daha kızardım
Sînemde kanatlanmış bir sürü mektup var zâhir
Her dem kuytu her dem zifir yalnız sensin asâfîr
Çerâğân sökmemiş ıssızca sen nûra düşmüşsün
Sesin duyurmadan kim bilir kaç nâra düşmüşsün
Yedi kat semâ uyurken görülmüş tek düşmüşsün
Mahmur sûrette gölgeni ağyâra gizlesem örtsem
Bin parçaya ayrılır kamer seyrinde tutsun kasem
Tenhâ dehlizlerinde köşkümün kurduğun saltanât
Boynumdan vurdu bir fermân ile dizdiğim serenât
Kara rengim koysam tezgâha beş kuruşa alınmaz
Seyyâha gem vurulmuş aşılmaz memnûlardasın
Gâlip gelinmez harpten beklenen muştulardasın
Düşlerde kayboldum bilmem hangi uykulardasın
Gizlensen de gizsen de kendinde bulanınım ben
Alnında noktalanmış elif cümlenden mahrûmum
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!