An gelir
Ne nefes alır bu can
Ne de nefes verir usulünce
Sen bile hoşnut edemezsen yüreği
Manası kalır mı artık ecelin
Güneş görünür Avni'nin penceresinden
Ve ısıtır içini kelam hazinesinin
Der ki
Lügat utanır seni anlatmaya
Bakar etrafına hayran hayran
Lakin
Sükuta erdi bu yürek
Yoruldu karanlığın yalnız sinesinde
Sensiz geçecek artık her gece
Rüyalarımdan kovuldun
Bay iki hece
Müşküle düşmüş maşuk aşktan bi' haber
Aşkın şevkine yanlış gönülde varmak beni harap eder
Kördüğüm misali sevda hep aynı yere vurgun
İsterse boğazında dursun çözmek elde değil
Sahi ne zor senin için
Semaya düşman olmak
Mahrum kalacaksın
Gecenin hür ışığından
Sahi ne zor senin için
Sen
Her tebessümünde öldüğüm adam
Şiirlerime ilham olur
Senden gelen her beyan
Bil ki
Sana dair hislerim hep hüsran
Sen dedin diye
Sanma yine bahar gelmez buralara
Kuru daldan çiçek açmamazlık etmez ya
Bir kuş dinlenir dalımda
En sevdiğim ezgiyi çalar
Sevinirim
Bak
Kör karanlığın uçurumunda kaldım
Ufka diktiğin nazarın karşısında
Ah 'la nefes almaktayım
Gamla geçirdiğin gecenin son kabusu
Şükür ettiğin anın manasıyım
Üşüyen gölgeler anlatır halimi
Lüzum mudur aşkta acı?
Susamış eceline varlık
Ben zindanda özgürlük nedir bilirim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!