Hikmet Atiş Şiirleri - Şair Hikmet Atiş

İlham gelmiyor kalemim yazmıyor
İçimde kaldı gerçek duygularım
Coşmuyor yüreğim kalbim azmıyor
Derine daldı gerçek duygularım.

Yıllarım su gibi akıp giderken

Bütün bitkiler hep yeşerir sen de,
Senin güzel bir sevgin vardır ben de,
Yaptığım büket çiçekler elim de.
Seni hasretle bekledim ilkbahar.

Aradan dokuz ay geçti nerdesin,

Bir gün ağlar bir gün gülersin,
Bir gün sever bir gün küsersin,
Anlayamadım nasıl bir şeysin,
Sen susta gözlerin konuşsun.

Çaresiz kalınca beni bulursun,

Hiç engel tanımaz yorulmaz
Duygusaldır şair yüreği
Yıllar geçse ihtiyarlamaz
Vefakardır şair yüreği.

İçi sevgi dostluk doludur

Sana olan duygularımı anlatmayı,çok istedim
ama olmadı
hep sakladım,
Gizledim seni sevdiğimi senden,
yarınlara biraktım;
yine olmadı

Güzel gözleriyle bana bakışı,
Uğraşıp zorla ayağa kalkışı,
Sevinip yapmış olduğu alkışı,
Bir başka oluyor torun sevdası.

Oyuncaklarla oynayıp coşması.

Oturdum deniz sahılı parkına
Duygulandım seni hatırladım
Kapıldım dönen Dünya nın çarkına
Unutamadım seni hatırladım.

Zaman işlesede burası yerim

Gözlerin elâ güzel
Sözlerin hala güzel
Güllerin dalda güzel
Kalbimi yakıyorsun.

Artık yerini buldum

Seni seveli huzurlu yaşadım,
Ben bu aşkı yaşatmayı başardım,
Sahte sevgilerle boş yere yandım,
Seni çok seviyorum elâ gözlüm.

Yanımda olmadınmı moral bozuk,

Sana kurumuş çiçekler topladım
Zaman işlesede solmasın diye
Sana ben güzelliğimi sakladım
Benden başkasına bakmasın diye.

Her gün arkan sıra koştumda durdum