Her bahar çiçek açan kırlar gibiyim
sonbaharımda bir yaprak dalından düşen
ama ben seni sevdim yürekten
her başlangıcın sonu olduğunu bilerek
seni kaybetmenin acısını hissederek
acılarla savaştım seni düşünerek
simsiyah gecenin ortasındayım yine
sarıldığım sevdam,çoktan gitmiş bile
başrolde ben, ve yalnızlığım
acının filmi bütün gişelerde
tek başımayım ben, hayat nefesimde
Ey yüreğim,kendini vurma kıyalara boşu boşuna
kim var seninle dalgalanıp cesurca acıları boğmaya
savurma rüzgarını esme çılgınca
nerde baharlara gidecek kanarya dalında
sevme,verme tertemiz saf kalbini sevdaya
Zamanın durduğu an budur işte
ömrümün yirmibeşinci yılı
şimdi saat ölüme çeyrek var
belli mi olur belki de
akrep yelkovanı kovalar..
Bu acılardan korkucak olsam seni severmiydim
bu yürek ne acılar yaşadı be güzelim
mutluluğun ipini yakalamışım feriştahı gelse verirmiyim
bu dipsiz deryada bir nehir gibi akar yüreğim
bilebilirmisin bu yangınlarda ne ümitler besledim..
Öleceğim ya bir gün
toprakla kucaklaşacağım o gün
üstümde bir sevda kokusu
gökyüzünde ağamaklı bir bulut
aşk yağacak mezarıma
yüreğim semalarda
Gitmek isterken o mavi denizlere
görmek gelir içimden
bitmeyen sonsuz yürekleri
içimi bir gitmek almış durur
durduramam uzaklaşan hayellerimi
gittiğm yerde bekleyecek olsamda
seni düşününce
süslü camekanlardaki
oyuncaklar geliyor aklıma
terlemiş ellerimle
annemin ellerini tutuşum
her pazar vitrininde
Acıları,umutları,sevdaları
kapalı bir kutuya kapatıp
hiç açmamak üzere
terkedip gitmek
yalanlardan uzaklaşmak
sen benim haykıramadığım cümle kaldın içimde
herkes senin şarkını söylerken
ben sadece yüreğime fısıldadım seni
derinlerime usulca sessizce..
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!