Aslında herkes kendi hikâyesini anlatıyordu,
Bir başkasına aitmiş gibi...
Kimi duman renginde bir aşkın bitmez çilesini,
Kimi kahrolası yoksulluğunu,
Kimi hülyalarını kaybedişini,
Elinin yanışını kimisi,
Dizinin tutmayışını...
Kalabalıklar içindeki tarifsiz yalnızlığını anlatıyordu,
Çağın önce kirlettiği,
Sonra da elinden aldığı ruhunu...
Kimi nasıl bir gadre uğradığını,
Bir türlü anlatamadığını, anlaşılmadığını,
Ömrünün paramparça edildiğini,
Bahtının kör olasıca olduğunu...
Kaybettiklerini anlatıyordu kimisi,
Bir akşam kızıllığında,
Ardına bakmadan giden hayırsız sevgilisini,
Terk edildiğini, yol gözlediğini,
Uykusuz geçen gecelerini,
Yarım kalmış rüyalarını anlatıyordu kimi...
Aslında herkes kendi hikâyesini anlatıyordu,
Bir başkasına aitmiş gibi...
Kimi heba edilmiş gençliğini,
Kimi ıskalanmış çocukluğunu,
Elinden alınmış pembe rüyalarını,
Örselenmiş, çalınmış yıllarını,
Aslında herkes kendi hikâyesini anlatıyordu...
Kayıt Tarihi : 4.6.2025 22:26:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!