Bulanık su idim, aktım duruldum.
İnsanlık peşinde koştum yoruldum.
Vaktinde dost kadrin bilemedim de,
Dost zannedip her yılana sarıldım.
Her zaman ders aldım her bir heceden,
Gündüze ne fayda var ki geceden,
Hayat denen uykuyu sormayın bana.
Kim ders çıkarmış ki o bilmeceden?
Kayıt Tarihi : 18.1.2018 11:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)