Ne zordur azizim,
Sevdiğinle aynı hikâyede figüran kalmak…
Bir ömrü adamak,
Ve o ömrün sonunu izlemek, başkasının yanında... Bazı yaralar iyileşmiyor aslında, Sadece alışıyor insan… Ve bazen unuttuğunu sandığın bir söz, Ansızın kanatıyor eski bir izi. Hayat da şiir gibi belki… Her sokağında ayrı bir yara, Her köşesinde bitmeyen bir sızı var.
Kaybolmak kolay,
Ama en zor olan; kendini ararken
İçinden geçip giden sessiz çığlıkları susturmak...
Her sey birdenbire oldu.
Birdenbire vurdu gün isigi yere;
Gökyüzü birdenbire oldu;
Mavi birdenbire.
Her sey birdenbire oldu;
Birdenbire tütmeye basladi duman topraktan;
Devamını Oku
Birdenbire vurdu gün isigi yere;
Gökyüzü birdenbire oldu;
Mavi birdenbire.
Her sey birdenbire oldu;
Birdenbire tütmeye basladi duman topraktan;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta