Hıfzı Özbekmez Şiirleri - Şair Hıfzı Özb ...

Sardı bütün cihanı
Sevap dolu her anı
On bir ayın sultanı
Şehri ramazan geldi

Rahmet bereket doldu

Uykularım kaçtı gece yarısı
Sen aklıma geldin doldu gözlerim
Gönlümün sultanı aşkı canısı
Sen aklıma geldin doldu gözlerim

Sensizlik hançeri girdi bağrıma

Artık sevenim var bende severim
Dünyanın en mutlu insanı benim
Yüce Allahtan daha ne isterim
Dünyanın en mutlu insanı benim

Gülüşü gönlümde açtırır güller

Karşıma çıkınca şaşırdım kaldım
Ne kadar güzelmiş dedim vallahi
Dünyanın en mutlu insanı bendim
Gönlüme özelmiş dedim vallahi

Dudakların sanki kiraz gibiydi

Göz yaşımızı döktüren
Ciğerlerimiz söktüren
Bizi hayattan bıktıran
Aynı kader aynı kader

Bizi gurbet ele atan

BAYKUŞ KONUYOR

Gönlümde yangının kül oldu sanma
Açtığın o yara her gün kanıyor
Seni unuttuğumu duyda inanma
Halimi görenler mecnun sanıyor

Gönlünde gonca gülleri
Derdirdinya bana yeter
Garip gönlümü vuslata
Erdirdin ya bana yeter

Aştım dağları yolları

Doğma güneş doğma dünya üstüne
Çektiğim canıma yetiyor benim
Felek cana okur bilmem kastı ne
Ömrümü bir pula satıyor benim

Bir gün güldürmedi ağlattı her gün

ALLAHIM

İçinden çıkılmaz hallere düştüm
Yardım et halimi gören Allah’ ım
Acizim naçarım ne yapsam şaştım
Yol göster akıl ver, veren Allah’ ım

ÇOK ÖZLEYİNCE 2

Mevlam ayırmasın sevdiğim yardan
Gönlüm kurtulmuyor hiç ahu zardan
Her sabah her akşam zehri damardan
Alıyorum seni çok özleyince