Bu dünyadan kimler geçti,
Tarlasını ekti biçti,
Evlat torun hep nasipti,
Hepsini bıraktı gitti.
Selvi boylarına kurban olduğum,
Niye bakmıyorsun bir gün yüzüme,
Gece gündüz varıp hatır sorduğum,
Niye sormuyorsun nasılsın diye.
Namaz kılan kullar işlemez günah,
Oruç tutan insan hepsinden salah,
Diyor ücreti bendendir Hz.Allah,
Riyasız ameldir oruç arkadaş.
Anlatıyor eshabdan,Abdullah İbnüz Zübeyr,
Gitmiş idim Hareme, vakit olmuştu seher,
Tavaf eder kadınlar,Allahımın beytini,
Bitirince tavafı,hepsi geçip de gitti.
Bir gün gidiyordular,gençler kıra içmeye,
Uğramıştı yolları,Şeyh Hasan Sezaiye,
Hasan Sezayi sordu-Evlat böyle nereye?
Yolunuz açık olsun,ne var sizin heybede?
Server Baba bir veli,yaşıyor İstanbul’da,
Yaşadığı günlerde, Maliye zor durumda,
Padişah onu duyar,ünü varır saraya,
Haber yollar Padişah,buyursunlar buraya.
Firavun ilahım,burda ben dedi,
İblis firavuna,evine geldi,
Kapıyı usulca,hemence çaldı,
Firavun içerden-Kim O dedi.
Ramazan geliyor bak,irade göster,
Bırakmak istersen Devlet destekler,
Acı kendine bak,çocuklar ister,
Bırak kardeşim nolur,yakın iken.
Dünyada gururla, yürüme insan,
Bu dünya kervandır,sonunu düşün.
Aldanıp kapılma,tamaha insan,
Bu dünya fanidir,ölümü düşün.
Dünyaya geldim hep kalırım burda,
Beni de kabire koyarlar birgün.
Yaşım elli amma yetmiş olmaz ya,
Benceğiz kocaya kıyarlar birgün.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!