Sevgini istemem çık git kalbimden
Ağlayarak baktığım göz senin olsun
Ne istersin ki yaralı gönlümden
Vur hançeri al senin olsun
Vereceğin bir tutam sevgiydi
Yaşamla ölüm arasındaki o anı düşündüm,
Film şeridi gibi gözümün önünden geçti ömrüm,
Üç saniye kadardı, belki bunun toplam süresi,
Hayatı yeniden düşündüm, son kararım dedim artık,
Sen olmayınca gündüz hep karanlık.
Hep düşünüyorum da,
Senle ne günlerimiz geçmişti değil mi?
Hele o salkım söğütün altında oturuşumuz..
Sevda yemini edişimiz ne güzeldi değil mi?
Hani, o tek kürekli sandalımız vardı..
Seni düşünürken bu gecenin karanlık sessizliğinde
Ellerimi başıma koymuşum beklediğimin farkında olmadan
Limon kolonyası ile açmaya çalıştığım leziz uykumu
Mazimdeki senle, yanıbaşımda ki beni karşılaştırdım
Acılarımı dindirdi, çizdiğimiz tablodaki soluk resimler
Geçiverdi birden hayalimden son Çanakkale seferin
Aşk deyince açılır hemen gözler
Dökülüverir bal dudaktan tatlı sözler
Görmeyince gönül hep onu özler
Kötü bir sözde hemen asılır yüzler
Aşk deyince akan sular durur
Karanlık gecelerin gelmiyor sabahı
Kaybettim olmayan umutlarımı
Bir gün elveda diyeceğim her şeye
Ben sensiz sen bensiz
Onca güzel sözler bile yetmiyor artık
En güzel günlerim senin eserin
Layık olamadım mı bilmiyorum
İncitmek istemezdim asla seni
Fark etmedin ama çok seviyorum.
Gül yüzünü görsem bir kere
Selvi gibi boyun var
Baldan tatlı huyun var
Kömür gibi gözün var
Doyamadım tadına
İzmir'in çiçeğisin
Ey Yar
Bir geldin karlı dağları fethettin
Fethettiğin dağları bir anda buz ettin
Buz ettiğin dağları bir kelamla erittin
Erittin, erittin ama kalbimi de incittin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!